از انتظار بی سر انجام خسته ام

گم کرده راهم آشفته حالم

در میان آتش تردید و انکار

چون مرغکی بی پر و بالم

اه جانسوزم گواه حال زارم

اشک بی پایان چشمانم

حکایت از فراق ماه شب هایم

آسمانم بی ستاره ست

شمع سوزان وجودم رو به پایان است

اه اگر این زجر بی پایان

به وصل او نگردد عاقبت انجام

چو آن ماهی دور از موج دریا

میان خاک بد نامی و اوهام

به سوی بی سر انجامی آمال

پیش خواهم رفت

آه اگر زنگار مانده بر در ودیوار احساس

با حضوراو نگردد پاک

چون نسیمی در میان باد و طوفان

به سوی مردن انسان پیش خواهم رفت.