*اگر با گرگ ها زندگی کردی ......زوزه کشیدن را بیاموز .......من در روزگاری زندگی می کنم که تنها خدایش از پشت خنجر نمیزند........*

*چه خوش خیال است......فاصله را میگویم به خیالش شمارا از من دور کرده نمیداند شما جایتان ...............اینجاست میان دلم*

روزی مردی که بیکار بود در روزنامه اطلاعیه ای را مشاهده کرد. "به یک آبدارچی نیازمندیم" سریعا  خود را به آن شرکت رساند. آنجا یک شرکت ساخت نرم افزار های کامپیو تری بود. مسئول شرکت بعد از  پرسیدن چند سوال از او تصمیم در استخدامش داشت اما... آخرین سوال را هم پرسید آقا شما ایمیل هم دارید؟؟؟ مرد: من ... نه ندارم. مسئول: کسی که ایمیل ندارد در اصل وجد خارجی ندارد.مانمی توانیم شما را استخدام کنیم بفرمایید . وبا دست در خروجی را نشان داد.مرد بیچاره درمانده تر از قبل و با ناراحتی از اونجا اوم بیرون. خیلی از شرکت درو نشده بود که  یک ماشین فروش سبزیجات رو دید کمی گوجه و سیزی و کاهو و... خرید و به سمت خانه حرکت کرد. در راه مردی او را دید و صدایش زد. مرد : بامن بودید؟ رهگذر: بله می خواستم خواهش کنم این مواد غذایی رو که خریدید به من بفروشید آخه این  موقع ظهر مغازه ای باز نیست. مرد با تعجب به رهگذر نگاه میکرد .مرد : خوب اینها رو جاهای دیگه چقدر می فرو شند. رهگذر قیمتی بالا تر از خرید مرد رو گفت مرد هم خرید هاش رو به اون داد.از کاری که کرده بود راضی بود سود خوبی کرده بود. یه دفعه یه جرقه تو ذهنش زده شد. کارش شده بود همین هر روز با پولی که گیرش میومد مود غذایی بیشتری میخرید و به قیمت بالاتری میفروخت .بعد از یه مدت یه ماشین خرید...بعد یه مغازه... 2تامغازه... حالا اون مرد چند تا میدون میوه و از این جور چیزا داشت. یه روز برای خرید چند تا سیستم بالای کامپیوتری به یه شرکت رفت. مدیر شرکت بعد از کلی تعریف از اون بهش گفت: ببخشید جناب شما ایمیل دارید؟ مرد: نه ... ندارم. مدیر: شما ایمیل ندارین به این جا رسیدین اگه داشتین چی میشدین!!! مرد گفت: هنوز آبدارچی اون شرکت بودم.

از انتظار بی سر انجام خسته ام

گم کرده راهم آشفته حالم

در میان آتش تردید و انکار

چون مرغکی بی پر و بالم

اه جانسوزم گواه حال زارم

اشک بی پایان چشمانم

حکایت از فراق ماه شب هایم

آسمانم بی ستاره ست

شمع سوزان وجودم رو به پایان است

اه اگر این زجر بی پایان

به وصل او نگردد عاقبت انجام

چو آن ماهی دور از موج دریا

میان خاک بد نامی و اوهام

به سوی بی سر انجامی آمال

پیش خواهم رفت

آه اگر زنگار مانده بر در ودیوار احساس

با حضوراو نگردد پاک

چون نسیمی در میان باد و طوفان

به سوی مردن انسان پیش خواهم رفت.

همیشه از فاصله ها گله میکنیم..

شاید یادمان رفته که در مشق های کودکی

برای فهمیدن کلمات کمی فاصله هم لازم بود...

سلام دوستان گلم افتتاح وبلاگ قشنگمون رو به همه تبریک میگم...امیدوارم مثل همیشه موفق باشیم...ودوستان دیگر هم بهمون کمک کنن.....